ROUWKOST is een voorstelling van SubSub over verlies, rouw, dood, identiteit en verbinding en is te zien vanaf 8 juni t/m 25 juni 2022 in de Voetnoot in Almere.
Over ROUWKOST
In deze voorstelling neemt Theatergroep SubSub het publiek mee in het
rouwproces van twee jongeren. Mitch en Aisha, broer en zus, die hun moeder
verliezen en daarmee een stukje van zichzelf. Met ROUWKOST willen ze het taboe rondom rouw en de dood aankaarten.
Interviews
In deel 3 spreken we met acteurs Rosalie Fredrikz en Rik Worring.
Gesprek met Rosalie Fredrikz
Wat kan je ons vertellen over jouw personage?
Rosalie
Isa is de beste vriendin van Aisha en van Vesper. Ze is heel vrolijk en enthousiast en houdt heel veel van een feestje en ze wordt verliefd op Mitch. Isa weet niet zo goed hoe ze om moet gaan met de dood van de moeder van Aisha en Mitch. Ze was al lang bevriend met Aisha en kende Mitch ook. Ze weet zich niet zo goed een houding te geven in de situatie is een echte flapuit en gooit daarom soms de verkeerde dingen eruit. Daardoor ontstaan er soms conflicten. Ze bedoelt het allemaal goed, maar het komt niet op die manier over.
Wat betekent rouw voor jou? Heb je eventuele persoonlijke ervaringen mee kunnen nemen in jouw rol?
Rouw is voor iedereen anders. Het is een verwerkingsproces. Ik denk dat rouw ook iets heel moois kan zijn, maar ook iets naars natuurlijk. Het is ook het terugblikken op dingen en het verwerken van het verlies. Je gaat alles van die persoon na. Het is echt een proces. Een vriendin van mij heeft haar moeder verloren dus ik heb dat van dichtbij meegemaakt en hierdoor sprak de voorstelling mij ook heel erg aan. Ik vond het toen moeilijk om te weten wat ik tegen haar moest zeggen. Ik ben laatst zelf ook een oudoom verloren. Ik vind het belangrijk om over de dood te kunnen praten. Dat de gevoelens er mogen zijn. Mijn vriendin vond het heel mooi dat ik mee deed aan deze voorstelling omdat we hierdoor dit onderwerp bespreekbaar maken en hopelijk mensen kunnen helpen met hoe je kan omgaan met deze situaties.
Wat was jouw grootste uitdaging in deze rol?
Heel erg het zoeken, ik ben erg typematig, ik moet heel groot spelen. Ik moest ervoor zorgen dat mijn rol realistisch bleef zonder het te groot te maken. Ik moest daar echt een balans in vinden. Isa lijkt heel erg op mij. Dus soms schoot ik teveel naar mezelf. Ik moest steeds blijven denken wie is Isa en wie ben ik. Echt een balans zoeken dus en dat was soms moeilijk.
Hoe was de ontwikkeling van jouw rol?
Ik kwam hierbinnen en ik wist precies wie Isa was en wat ik moest gaan zeggen. Op een geven moment was er een punt dat ik mijn rol een beetje kwijtraakte doordat ik het zo graag goed wilde doen. Veel perfectionisme. Er kwam een professionele acteur bij en ik wilde het heel graag goed doen en daardoor verloor ik mijn rol een beetje. Nu heb ik mijn rol weer teruggevonden. Isa is een grote persoonlijkheid en ik moet mij niet inhouden.
Waarom moeten mensen deze voorstelling echt zien?
Omdat ik hoop dat jongeren leren beter over de dood te kunnen praten. We gaan ook voor veel scholen spelen (en geven ook workshops). Dit is belangrijk want we zien het altijd als iets negatiefs, maar het kan ook iets moois zijn. We gaan hier allemaal mee te maken hebben. Sommige eerder dan anderen, maar je kan er niet omheen. De dood is het ergst voor de mensen die achter blijven. De voorstelling gaat ook niet over de dood, maar over de rouw. Vorige week was ik bij de herdenkingsdag van de tante van mijn vriend. Het was heel mooi, maar je voelde toch dat de spanning die er hangt want je weet nog niet hoe je hier echt over kan praten en hoe je bepaalde dingen moet brengen.
Gesprek met Rik Worring
Wat kan je ons vertellen over jouw personage?
Rik
Vesper is beste vrienden met Aisha en Isa. Isa en Vesper zijn erg op elkaar ingesteld. Vesper is heel enthousiast en zorgzaam en heel hyperactief en extrovert en net zoals Isa een echte flapuit. Isa en Vesper lijken daarop dus veel op elkaar. Vesper wilt er graag voor Aisha zijn, maar hij weet niet hoe. Hij zit heel erg tussen Isa en Aisha in. Isa staat er meer in van je moet toch gewoon door en Aisha is er gewoon nog heel erg mee bezig. Isa en Aisha zitten dus niet op dezelfde lijn. Iedereen wilt er heel graag voor elkaar zijn, maar ze weten niet hoe. Dat maakt het soms ook een beetje ongemakkelijk. Vesper en Isa zijn echte sfeer brengers, maar niet iedereen zit daar altijd op te wachten. Ze willen het goede doen, maar weten niet precies op welk moment wie wat nodig heeft. Dus ze doen maar wat ze zelf denken dat goed is.
Wat betekent rouw voor jou? Heb je eventuele persoonlijke ervaringen mee kunnen nemen in jouw rol?
Het verwerken van het verlies van iemand, en het wennen aan het idee dat iemand er niet meer is. Diegene is er altijd en dan opeens niet meer en dat is heel gek. Je moet het echt een plekje kunnen geven en dat is een heel proces. Ik ben zelf niet gelovig, maar mijn moeder zei oma is een sterretje aan de hemel. Die ster is oma, en dat heeft mij toen veel rust gebracht. Ik geloof het natuurlijk niet echt, maar het idee hielp mij. Ik draag ook een kettinkje van iemand die ik verloren heb en dat helpt mij. Ik heb rouw in mijn leven meegemaakt op verschillende manieren. Ik ken 15 mensen in mijn leven die overleden zijn en daar zitten veel verschillende manieren van rouw in. Rouw komt in zoveel vormen. Een jaar geleden heeft mijn vader een hartaanval overleefd, maar die periode dat we niet wisten wat er zou gebeuren, zijn dingen die ik mee heb kunnen nemen in mijn rol want ik weet goed hoe het voelt om bang te zijn dat iemand die dicht bij je staat kan overlijden.
Wat was jouw grootste uitdaging in deze rol?
Ik denk de rol vinden. Het heeft een hele tijd geduurd voordat we wisten wie Vesper was. Het is een extroverte jongen, maar daarvoor was dat helemaal geen onderdeel daarvan. Hij was eerst bijvoorbeeld een heel layed back persoon, dus mijn personage is ook erg gegroeid hierin. De tekst was geschreven voor een vrouwelijke rol en daardoor was de rol vrij stereotype homo en dat wilde ik niet. Ik wilde niet dat het komedie zou worden van dit stereotype. Dit was dus erg zoeken. Zijn persoonlijk is meer dan zijn seksualiteit. Ik wilde dat stereotype niet spelen. Het was eerst heel erg de ‘gay best vriend’ maar zijn personage is daar nu erg gegroeid en staat meer op zichzelf.
Waarom moeten mensen deze voorstelling echt zien?
Het opent het gesprek over rouw en dat is een heel belangrijk gesprek. Soms weten we niet hoe we er voor iemand kunnen zijn die hiermee te maken heeft. Hoe steun je iemand die met rouw aan het omgaan is. Dit stuk geeft niet alle antwoorden want het is voor iedereen anders. En wat je ziet in deze voorstelling is ook niet de beste manier, maar het laat wel zien dat rouw iets is wat erg complex is en dat iedereen er anders mee dealt. Het laat ook zien dat als iemand er misschien goed uit ziet dat niet betekent dat het ook echt zo is. Ik vind het fijnst aan deze voorstelling, het gesprek wat erna plaatsvindt en dat we het hier over kunnen hebben. Het stuk is ook niet allemaal maar zwaar, het is ook licht en grappig. Het is gewoon hoe het leven is. Up en down. Kom ook naar de voorstelling omdat het gewoon leuk is.
Koop hier je tickets voor ROUWKOST