De meest gestelde vraag in onze samenleving: ‘Hoe gaat het met je?’
Een vraag die op dagelijkse basis wordt gesteld, aan jou, maar ook aan mij
Het antwoord op die vraag? Vrijwel altijd: ‘Goed, met jou?’
In de loop der jaren veranderd tot een eigenlijk best wel inhoudsloze vraag
Inhoudsloos, omdat het lijkt alsof we niet meer geïnteresseerd zijn in elkaar
Niet meer stil staan bij hoe anderen zich voelen
Inhoudsloos en egoïstisch
Egoïstisch, omdat het lijkt alsof we alleen onszelf nog belangrijk vinden
Klinkt misschien hard, maar ik weet dat velen van jullie het met mij eens zullen zijn
Is dat dan ook echt zo?
Zijn we niet geïnteresseerd in elkaar?
Zetten we onszelf misschien net iets TE vaak op de eerste plek?
Wat nou als iemand eens durft te zeggen: ‘Het gaat eigenlijk helemaal niet zo goed, omdat…’?
Zou je dan durven doorvragen?
Anders verwoord: zou je dan WEL geïnteresseerd zijn?
Natuurlijk zitten we lang niet altijd te wachten om over onze eigen gevoel te praten
Maar durf je ook eens een minder standaard antwoord te geven dan: ‘Goed, met jou?’
Durf je open en eerlijk te zijn over hoe JIJ je voelt?
Weet je eigenlijk hoeveel jongeren kampen met het gevoel van eenzaamheid?
Eenzaamheid
Er wordt weinig over gesproken
We zijn inmiddels allemaal bekend met eenzaamheid onder ouderen
Maar het wordt tijd om te erkennen dat dit ook onder jongeren speelt
Spreek je uit
Want ook jij en jouw gevoel doen er toe
Kerst is een leuke tijd
Maar lang niet altijd voor iedereen wegens dit aspect
Durf je uit te spreken, durf te vragen
Want wat als we nou wel eens oprecht geïnteresseerd zijn in elkaar?
Wat gebeurd er dan?