Elk jaar zijn we twee minuten stil voor de dodenherdenking op 4 mei en vieren we op 5 mei de vrijheid. Dat we dit elk jaar in vrijheid kunnen doen lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Dit jaar is dat mij extra duidelijk geworden. Ik wilde naar aanleiding hiervan een stukje schrijven over wat vrijheid voor mij betekend. Dit is alleen lastiger te verwoorden dan ik had verwacht.

Dat ik vrijheid voor lief neem laat zien hoe goed ik het heb. Mijn eerste herinnering die ik heb van het besef van mijn vrijheid was ergens in mijn kindertijd. Ik lag op mijn rug in het gras en keek naar de wolken. Het was een prachtige dag. Ik dacht bij mezelf:’ Zou de lucht nog steeds zo mooi zijn als hier nu oorlog was?’. Ik was mij bewust van het feit dat er erge dingen gebeurde in de wereld, maar ik kon mij niet voorstellen dat als de aarde zo mooi is, hoe kan er dan ruimte zijn voor geweld? Een interview met een Oekraïense vrouw in het begin van de oorlog tussen Oekräine en Rusland maakte deze herinnering los. Ze stond voor een gebombardeerd huis en zei:’ Kijk om je heen, de vogels fluiten en de zon schijnt. Hoe kan er dan zoveel verdriet zijn’.

Als de aarde zo mooi is, hoe kan er dan ruimte zijn voor geweld?

Vrijheid voor mij betekend eigenlijk dat ik er helemaal niet vaak bij stil sta dat ik het heb. Ik mag mijn mening delen op sociale media zonder ergens voor te vrezen. Ik kan onafhankelijke journalistiek lezen. Ik ben als vrouw baas over mijn eigen lichaam. Ik mag verliefd worden op wie ik wil en daarvoor uitkomen en ga zo maar door. Dit zou een gegeven moeten zijn voor iedereen. Niet iets waarvoor gevochten zou moeten worden. Ik kan het mij ook bijna niet voorstellen dat ik dit niet heb. Noem het naïviteit, privilege of geluk. Voor mij is het altijd een gegeven geweest.

Vanavond sta ik stil bij alle slachtoffers waarvan hun vrijheid is afgenomen. Morgen zal ik vieren dat ik wakker word in een vrij land. Ik weet niet van de dag daarna gaat brengen. We zijn kwestbaarder dan we zouden willen en daarom zal ik elke dag genieten van de vrijheid die ik heb en daar dankbaar voor zijn.

 

Door Julia

Julia is sinds 2021 actief bij Jong in Almere voor de sociale media. Daarnaast schrijft ze soms ook persoonlijke blogs over mentale gezondheid en andere thema's die haar aanspreken. Als Julia niet met haar scriptie bezig is, kan je haar vinden in een klei studio of verschuilt achter haar Nintendo Switch.